Termen als van buiten naar binnen, co-creatie, participatie en netwerken zijn intussen dagelijkse kost in organisaties. Waarschijnlijk staan ze hier en daar ook al prominent in de ‘bullshitbingo’. Het onderstreept dat organisaties meer en meer beseffen dat kennis van en relaties met de omgeving belangrijk zijn. Maar in de praktijk blijkt het niet altijd makkelijk dit besef om te zetten in daden. Hoe zet je als communicatieprofessional nu echt de daden centraal. Hoe werk je nu echt aan een goede relatie met de omgeving? Wij hanteren daarvoor de begrippen begrijpen – verbinden – bewegen.
Begrijpen
De eerste stap naar een goede en langdurige relatie is begrip. Begrijpen van de ander, wat is voor hem of haar belangrijk, in welke omgeving opereert hij of zij? Maar ook begrijpen van jezelf. Waar sta ik voor en wat is mijn positie vanuit het perspectief van de ander? Echt investeren in begrip vraagt meer dan monitoring met een online tool of een bedrijfsbrochure lezen. Maar het echt begrijpen van de ander, jezelf en daarmee de basis voor een relatie kan veel opleveren.
“In de praktijk zien we drie niveau’s van verbinden.”
Na het begrijpen komt het verbinden. Hoe investeren we in contact met de omgeving? Bouwen we ‘even’ een netwerk of ligt het ingewikkelder? In de praktijk onderscheiden we drie niveau’s van verbinden: het verbinden van organisaties, het verbinden binnen organisaties en het verbinden van individuen. Elk type verbinding met eigen do’s en dont’s en bijbehorende hindernissen. Het verbinden is daarmee niet iets wat je ‘even’ doet maar een forse en belangrijke taak.
Bewegen
In de verbinding ontstaat activiteit en dat vraagt meestal een bijdrage van meerdere mensen in een organisatie. Ieder met een eigen rol in het geheel. In mijn optiek komen we daar bij de essentie van een communicatieve organisatie. Een organisatie waarin ieder zijn rol pakt in de verbinding met de omgeving. Dat gaat vaak ook niet vanzelf. Sommige collega’s hebben hulp nodig in deze nieuwe opgave. Zaak is dan deze ondersteuning ook op maat te leveren.
“Het is gelukkig nooit af!”
Is het dan af? Gelukkig niet, dan wordt het pas leuk. In de beweging ontstaan weer nieuwe vragen en start de cyclus ‘begrijpen – verbinden – bewegen’ opnieuw. Juist door steeds opnieuw collega’s te helpen begrijpen en dat begrip te vertalen in acties wordt het ‘van buiten naar binnen’ werken concreet en lever je echt een bijdrage als verbinder met de omgeving.
Meer weten?
Schrijf je in voor de herhaling van onze Buitenstebinnendag op 8 maart!
